Punkt Programu – “Beat City”

“Beat City” Dorota Kalina Trojanowska (Grimuar, Gdańsk)

„Gra inspirowana twórczością bitników, szczególnie powieścią „W drodze” Jacka Kerouaca.
„Beat City” to szalona opowieść o grupie przyjaciół, którzy odwrócili się od społeczeństwa i odeszli od niego w poszukiwaniu… Czegoś innego. Innego sensu w życiu. To gra o niepokoju i o tym, że cokolwiek by się nie robiło, nigdy nie można do końca wpasować się w świat rządzony przez materializm i poczucie pustki.

Podczas gry to uczestnicy ustalają czas, miejsce i temat każdej sceny, w których postacie poszukują drogi do mitycznego Beat City, gdzie wreszcie każde z nich odnalazłoby swój sens życia. Celem gry jest odtworzenie w graczach uczuć, które towarzyszyły bitnikom w ich własnych poszukiwaniach.

Autorem gry jest Thais Laursen Munk. Obecność widowni mile widziana.”

Punkt Programu – warsztaty – Praca z głosem

“Praca z głosem” Łucja Mańk (Sabat Team, Fundacja Immersja, Warszawa)

Głos to  istotny instrument, który służy nam do rozmowy, pracy, śpiewu, ale jest również niezbędny na larpach. To głosem domagamy się posłuchu i wyznajemy miłość, porywamy za sobą tłumy lub błagamy o litość. Głos wyraża nasz nastrój, emocje i osobowość, ale to nie uczucia nie muszą rządzić tym, jak mówimy. Magią głosu można się nauczyć  rozporządzać.
Czy umiesz dbać o swój głos? Czy wiesz, co zrobić, aby brzmiał bardziej melodyjnie i miękko? Albo twardo i zdecydowanie? Czy wiesz, jakie bariery tkwią w Twoim głosie? Co sprawia, że czasem się jąkasz, a innym razem możesz perorować przez kilka godzin? Dzięki  ćwiczeniom możemy się nauczyć mówić w sposób, który spowoduje, że inni będą chcieli nas słuchać.
Zapraszam na warsztaty głosowe: poznamy proste ćwiczenia na rozruszanie głosu, modulowanie barwy, odnajdziemy swoje bariery i spróbujemy je pokonać.

Punkt Programu – “Sokrates: Warszawka Edition”

“Sokrates: Warszawka Edition” – Dorota Kalina Trojanowska (Grimuar, Gdańsk)

„Wiemy już, co może wydarzyć się w polskim akademiku, gdy wiecznie skacowany student europeistyki musi zaopiekować się grupką Erasmusów z całego świata. (Rzeczy straszne i śmieszne, oto co.) Ale jak z ogarnięciem projektów, targetów i deadline’ów poradzi sobie warszawski team leader Siemowit, który znad sojowego pumpkin spice latte musi nadzorować miłośnika pyrek i ćmiczków Franka, Kacpra, który wciąż wzdycha do rodzimego węgla, i Andżelę, która właśnie się sprowadziła z Hajnówki i dla której wszystko jest „beztołku”?

„Sokrates” to politycznie niepoprawna jeepformowa komedia, opierająca się na bezczelnych stereotypach. Po kilkunastu rozegranych edycjach gry tym razem proponujemy jej zupełnie nową odsłonę. Wymagane poczucie humoru, dystans do świata i umiejętność śmiania się nie tylko z innych, ale głównie z samych siebie. Gra z aktywnym uczestnictwem publiczności.”

Punkt Programu – “And I must scream”

“And I must scream” – Maciej Kozubal, Marcin Ziemniak

„And I must scream” jest grą osadzoną w stylistyce hard science-fiction, rozumianej jako dogłębna i rzetelna eksploracja wpływu technologii na społeczeństwo, filozofię i etykę.
Kładziemy nacisk na narrację oraz tworzenie historii w czasie gry. Każda z postaci posiada pewien bagaż doświadczeń, z których wiele jest traumatycznych, co warunkuje ich pogląd na świat. W dramatycznej sytuacji kontaktu z obcą formą życia dojdzie do konfrontacji zarówno z innymi graczami jak i z tym co napotkają na swojej drodze. Może to być pozytywne przeżycie, pomagające uporać się z przeszłością oraz poskładać na nowo światopogląd. Jednakże może ono także być wielką traumą prowadzącą do upadku i załamania się. Wiele będzie zależało od odegrania poszczególnych postaci oraz ich wzajemnych interakcji. Gracze mogą także rozwikłać naturę miejsca do jakiego trafili jednak ich interpretacja (w zależności od własnych poglądów religijno-filozoficznych) może być bardzo odmienna.
Gra będzie w dużym stopniu poruszać trudne i kontrowersyjne tematy takie jak przemoc (także seksualna), zaburzenia psychiczne (depresja, stany lękowe, parafilie), wykluczenie społeczne oraz wątki etyczne i filozoficzne (nihilizm, utylitaryzm). Dlatego usilnie zapraszając do gry, prosimy jednak o przemyślenie udziału.”

Punkt Programu – “Listy miłosne do magistratu”

“Listy miłosne do magistratu”, Joanna Płaszewska (Stowarzyszenie Larpownia, Kraków)

“Jest prawdą powszechnie znaną, że samotnemu a bogatemu mężczyźnie brak do szczęścia tylko żony” – Jane Austen

“Listy miłosne do magistratu” to narratywistyczno-gamistyczny larp o skomplikowanej sztuce zalotów — między instytucjami. Wciel się w modną klubokawiarnię, zdesperowaną galerię, wiekową uczelnię lub stateczny urząd miejski, walcz o sławę, miłość i pieniądze w trudnej rzeczywistości artystycznego światka. Łam serca, baluj, snuj plany, a wszystko to za pośrednictwem niedoskonałych narzędzi, jakimi są składający na twoją istotę ludzie.