Punkt Programu – “And I must scream”

“And I must scream” – Maciej Kozubal, Marcin Ziemniak

„And I must scream” jest grą osadzoną w stylistyce hard science-fiction, rozumianej jako dogłębna i rzetelna eksploracja wpływu technologii na społeczeństwo, filozofię i etykę.
Kładziemy nacisk na narrację oraz tworzenie historii w czasie gry. Każda z postaci posiada pewien bagaż doświadczeń, z których wiele jest traumatycznych, co warunkuje ich pogląd na świat. W dramatycznej sytuacji kontaktu z obcą formą życia dojdzie do konfrontacji zarówno z innymi graczami jak i z tym co napotkają na swojej drodze. Może to być pozytywne przeżycie, pomagające uporać się z przeszłością oraz poskładać na nowo światopogląd. Jednakże może ono także być wielką traumą prowadzącą do upadku i załamania się. Wiele będzie zależało od odegrania poszczególnych postaci oraz ich wzajemnych interakcji. Gracze mogą także rozwikłać naturę miejsca do jakiego trafili jednak ich interpretacja (w zależności od własnych poglądów religijno-filozoficznych) może być bardzo odmienna.
Gra będzie w dużym stopniu poruszać trudne i kontrowersyjne tematy takie jak przemoc (także seksualna), zaburzenia psychiczne (depresja, stany lękowe, parafilie), wykluczenie społeczne oraz wątki etyczne i filozoficzne (nihilizm, utylitaryzm). Dlatego usilnie zapraszając do gry, prosimy jednak o przemyślenie udziału.”

Punkt Programu – “Listy miłosne do magistratu”

“Listy miłosne do magistratu”, Joanna Płaszewska (Stowarzyszenie Larpownia, Kraków)

“Jest prawdą powszechnie znaną, że samotnemu a bogatemu mężczyźnie brak do szczęścia tylko żony” – Jane Austen

“Listy miłosne do magistratu” to narratywistyczno-gamistyczny larp o skomplikowanej sztuce zalotów — między instytucjami. Wciel się w modną klubokawiarnię, zdesperowaną galerię, wiekową uczelnię lub stateczny urząd miejski, walcz o sławę, miłość i pieniądze w trudnej rzeczywistości artystycznego światka. Łam serca, baluj, snuj plany, a wszystko to za pośrednictwem niedoskonałych narzędzi, jakimi są składający na twoją istotę ludzie.

Punkt Programu – “Wszystkie Ziemie zamieszkane”

“Wszystkie Ziemie zamieszkane”, Anna Łagan (Stowarzyszenie Larpownia, Kraków)

Od lat mieszkańcy Doliny żyli w pokoju, porzuciwszy zwyczaje, przez które ich przodkowie podbili gwiazdy – ale i sprowadzili na Ziemię zagładę. Dziś te wydarzenia są odległe, a Dolina żyje tu i teraz, w utopijnej harmonii. Nadchodzi jednak zmiana. Do granic Doliny niedługo dotrze wojsko ekspansywnej kultury próbującej stworzyć imperium. Inne imperium powstało na jednej ze skolonizowanych przed stuleciami planet, a teraz jego wysłannicy wracają do kolebki Ludzkości. Spokojna, utopijna społeczność musi skonfrontować się z gośćmi, którzy zakłócą status quo.

Larp o konfrontacji ze zmianą, inspirowany przede wszystkim (choć nie tylko) „Wracać wciąż do domu” Ursuli K. LeGuin

Punkt programu – „Bal na Kociej”

“Bal na Kociej”, Agata Godun (Białostocki Klub Larpowy „Żywia”)

Ulica Kocia jest małym, zagubionym światem. Jest banieczką, która z niewiadomych przyczyn wyrosła pośród zgiełku ludzkiego miasta. Tylko koty ją zauważyły – i niezwłocznie przejęły w posiadanie.

Wysłużeni weterani i śmietnikowe cwaniaki, poturbowani zabijacy i nieokrzesane włóczęgi – cała kocia zbieranina, której daleko do wymuskanego towarzystwa bogini Bast – to są właśnie goście na Kociej.

Tu czują się bezpiecznie. Tu mogą się zdrzemnąć, wymienić plotki, pochwalić się przygodami. Czasem chlapnąć coś mocniejszego zagryzając śledzikiem. I bawić się – tańczyć i szaleć do kociej muzyki, jakby nie było jutra, a żyć wciąż pozostawało dziewięć.

Akcja gry osadzona jest w autorskim świecie fantasy, wykreowanego na potrzeby larpa „Koty Marcowe”. Uczestnicy wcielają się w uczłowieczone postacie kotów, znanych z literatury i innych tekstów kultury.

Larp nastawiony jest mocno na narratywistyczny element rozgrywki. Uczestnicy nie realizują żadnych celów, nie rozwiązują zagadek ani zadań, nie ma tu żadnych questów. Celem gry jest rozwijanie oraz tworzenie relacji między postaciami, a także aktorska improwizacja sytuacji towarzyskich.

Wersja reżyserska stanowi połączenie trzech różnych edycji „Balu”, które odbywały się w Białymstoku od marca 2016 r.

Stairway to Heaven – zgłoszenia autorów i inspiracja muzyczna

Patrzysz na Design Doc i podoba Ci się, masz milion pomysłów ale żaden nie wydaje Ci się dobrze leżeć? Nie bardzo widzisz dla siebie miejsce? Dołącz do grupy piszącej Stairway to Heaven – tutaj wszystkie Twoje szalone pomysły zostaną docenione i będziesz mogła oglądać je w akcji!

Rzecz jasna, do pisania kart potrzebne jest odpowiednie tło muzyczne – my sugerujemy tę playlistę.